Küçük göz hareketleri, insanların çevredeki ilgili bilgileri bilginin duyusal yönteminden bağımsız olarak tahmin etme yeteneğinin bir belirtisi olabilir.
Bir grup bilim insanı, küçük göz hareketlerinin, bilginin duyusal yönteminden bağımsız olarak, çevredeki ilgili bilgileri öngörme yeteneğinin bir göstergesi olarak kullanılabildiğini fark etti. Çalışma göz hareketleri ve dokunma hissi arasında bir bağlantı olduğunu ortaya koyuyor.
Küçük göz hareketlerinin dokunsal uyaranları ayırt etme yeteneğimizi engelleyebileceği ve bu göz hareketlerinin beklenen bir dokunsal uyarandan önce bastırılmasının aynı yeteneği artırabileceği gerçeği, ortak beyin bölgelerinin yanı sıra ortak sinirsel ve bilişsel kaynakları da yansıtabilir, hem göz hareketlerinin hem de dokunsal uyaranların işlenmesinin temelini oluşturuyor.
NYU doktora araştırmacısı ve makalenin ilk yazarı Stephanie Badde,
Gözler ve dokunuş arasındaki bu bağlantı, algı, biliş ve eylem arasında şaşırtıcı bir bağlantı olduğunu ortaya koyuyor.’ dedi
Çalışma, insan katılımcılardan, parmaklarına bağlı bir cihaz tarafından üretilen iki tür titreşimi (‘hızlı’ – yüksek frekans – ‘yavaş’ – düşük frekans) ayırt etmelerini istedi. Araştırmacılar daha sonra micro-saccades olarak bilinen istemsiz göz hareketlerinin en küçüklerini bile izlediler.
Bu küçük, hızlı göz hareketlerinin, bakışlarımızı bir noktaya sabitlemeye çalıştığımızda bile meydana geldiği bilinmektedir. Burada katılımcılara gözlerini bilgisayar ekranındaki bir sabitleme noktasına odaklamaları talimatı verildi. Katılımcıların bilmediği şey, bu işaret ile dokunsal titreşim arasındaki zaman aralığının deneysel tasarımın merkezi bir parçası olduğudur.
Bu aralığın manipülasyonu, bazı bloklardaki katılımcıların tam olarak titreşimin ne zaman olacağını daha doğru tahmin etmelerini sağladı. Özellikle, bu kesin bilgiye sahip olduklarında, araştırmacılar sadece katılımcıların micro-saccades oranlarının titreşim uyaranından hemen önce nasıl azalacağını değil, aynı zamanda hızlı ve yavaş titreşimleri ayırt etme yeteneklerinin micro-saccades bastırılmasıyla nasıl arttırıldığını görebiliyorlar.
Kaynak: ScienceDaily
