Onlarca yıldır, biyoloji ders kitapları, gözlerin sadece bir tür sinyal yolu ile beyinle iletişim kurduğunu belirtmiştir. Ancak yeni bir keşif, bazı retinal nöronların daha az seyahat edilen bir yol aldığını gösteriyor. Northwestern Üniversitesi liderliğindeki yeni araştırmalar, retina nöronlarının bir alt kümesinin beyine inhibitör sinyaller gönderdiğini buldu. Daha önce, araştırmacılar gözün sadece uyarıcı sinyaller gönderdiğine inanıyordu. (Basitçe söylemek gerekirse: Uyarıcı sinyal, nöronların daha fazla ateş etmesini sağlar; inhibitör sinyal, nöronların daha az ateş etmesini sağlar.)
Kuzeybatı araştırmacıları ayrıca, retina nöronlarının bu alt kümesinin, sirkadiyen ritimlerin aydınlık -karanlık döngülerine senkronizasyonu ve göz bebeğinin yoğun parlak ışıklara daralması gibi bilinçaltı davranışlarda yer aldığını buldular. Bu nöronların nasıl çalıştığını daha iyi anlayarak, araştırmacılar ışığın davranışımızı etkilediği yeni yolları keşfedebilirler.
Araştırmaya liderlik eden Northwestern Tiffany Tiffany Schmidt, “Bu engelleyici sinyaller, sirkadiyen saatimizin loş ışığa sıfırlanmasını ve her ikisi de doğru görme ve günlük işlev için uyarlanabilir olan düşük ışıkta öğrenci daralmasını önler.” Dedi. “Sonuçlarımızın, gözümüzün ışığa neden bu kadar zarif olduğunu anlamak için bir mekanizma sağladığını düşünüyoruz, ancak bilinçaltı davranışlarımız ışığa nispeten duyarsız.”
Araştırma Science dergisinin 1 Mayıs sayısında yayınlandı. Çalışmayı yürütmek için Schmidt ve ekibi, bir fare modelinde inhibitör sinyallemeden sorumlu retinal nöronları bloke etti. Bu sinyal engellendiğinde, loş ışık farelerin sirkadiyen ritimlerini değiştirmede daha etkili oldu.
Schmidt, “Bu, çevresel ışık değiştiğinde gözlerden sirkadiyen ritimlerin yeniden hizalanmasını aktif olarak engelleyen bir sinyal olduğunu gösteriyor, bu da beklenmedik bir durum” dedi. “Bu bir anlam ifade ediyor, çünkü çevresel ışık karanlık döngüsünde küçük bozulmalar için vücudunuzun tüm saatini ayarlamak istemiyorsanız, bu büyük ayarlamanın yalnızca aydınlatmadaki değişiklik güçlü ise gerçekleşmesini istiyorsunuz.” Schmidt ekibi ayrıca, gözlerden gelen engelleyici sinyaller engellendiğinde, farelerin öğrencilerin ışığa çok daha duyarlı olduklarını keşfetti.
Sonoda, “Çalışma hipotezimiz, bu mekanizmanın öğrencilerin çok düşük ışıkta daralmasını engellemesidir.” Dedi. “Bu, retinanıza çarpan ışık miktarını artırır ve düşük ışık koşullarında görmeyi kolaylaştırır. Bu mekanizma, en azından kısmen, göz bebeğimiz parlak ışık yoğunlaşana kadar neden daralmaktan kaçındığını açıklar.”
