Komodo Ejderleri Güneydoğu Endonezya’da sadece beş adada yaşamlarını sürdürüyor: Komodo Ulusal Parkı’ndaki (Komodo, Rinca, Gili Montang, Gili Dasami) Endonezya’nın dört adası ve Flores adasında yaşıyor. Adalar volkanik kökenli olup, engebeli, orman ve de ova otlakları ile kaplıdır.
Komodo ejderlerinin ölümcül zehiri avlarını zayıflatmaya ve öldürmeye yardımcı işlevdedir.
Araştırmacılar çalışmaları sonucunda Komodo ejderlernin, keskin dişlerini ve zehirli ısırıklarını kullanarak avlarını öldürdüğünü kanıtladılar.
Bulgu, Komodos’un ağızlarındaki toksik bakterilerin nihayetinde ejderlerin avını öldürmekten sorumlu olduğu inancını ortadan kaldırıyor. Komodo’nun ilk saldırısından kaçan bir hayvan yakında zayıflar ve ölür. Güçlü etobur yaralı hayvanı takip eder ve av bitkin düştüğünde onu yer. Araştırmacılar uzun zamandır Endonezya’ya özgü Komodo ejderinin tükürüğündeki çoklu bakterilerin neden olduğu kan zehirlenmesi yoluyla öldürdüğü de düşünülmekte.
Ancak Avustralya’daki Melbourne Üniversitesi’nde bir zehir araştırmacısı olan Bryan Fry, “tüm bakteri maddeleri bilimsel bir masal oldu” dedi. Fry ve meslektaşları, her ikisi de ölümcül hastalıklar nedeniyle hayvanat bahçelerinden kovulması gereken iki ejderhayı inceleme fırsatını bulduktan sonra Komodo zehirinin biyokimyasını inceledi. Ekip, ejderhanın zehirinin hızla kan basıncını düşürdüğünü, kan kaybını hızlandırdığını ve bir kurbanı şoka sokarak dövüşmesini çok zayıf hale getirdiğini buldu. Zehirde, kan basıncını düşüren bazı bileşikler, Batı Avustralya’nın iç Taipan’ında bulunan en zehirli yılanın ki kadar güçlüdür.
Meslektaşları bulgulara şaşırırken, Fry çok da şok olmadığını söyledi. Daha önceki araştırmaları, iguanalar, bacaksız kertenkeleler ve monitör kertenkeleleri gibi diğer kertenkele türlerinin de zehirli olduğunu göstermiştir. Aslında Fry, bilinen 5000’den fazla kertenkele türünün yüze yakınının zehir kullandığını tahmin ediyor. Şaşırtıcı olan, Fry’nın Komodo ejderhalarının ayrıntılı zehir dağıtım sistemi olduğunu söylemesidir.
“Bu, sürüngenlerde bugüne kadar açıklanan en karmaşık kanal sistemi.” ifadelerini kullandı. Yılanlar tipik olarak dişlerine giden tek bir zehir kanalına sahiptir. Ancak Komodos’un dişleri arasında birden fazla kanal bulunur. Bununla birlikte, bu Komodo ejderlerinin zehirlerini yılanlar kadar verimli bir şekilde enjekte etmedikleri anlamına geliyor” ifade etti.
Ejderler, güçlü bir ısırık ile doğrudan zehir enjekte etmek yerine, sürekli, çılgın bir saldırı sırasında toksini yaralara ayırmak için özel bir ısırma ve çekme hareketi kullanır. (Komodo Ejderinin Isırması ‘Bir Ev Kedisinden Daha Zayıf.) Kertenkelelerin keskin, tırtıklı dişlerinden gelen zehir ve çoklu yırtılmaların birleşimi, ejderlerini bu kadar ölümcül yapan şeydir.
Fry, “Kobralar gibi değiller. Tek silahı zehir değil Komodos’un birleşik cephaneliği var,” dedi Fry. Bulgular, Komodo’nun eski akrabası Megalania’nın benzer bir zehir artı yaralayıcı saldırılar kullandığını gösteriyor. Yaklaşık 40.000 yıl önce Avustralya’da dolaşan dev kertenkele, yaklaşık 4 metre uzunluğundaydı. Fry’ın Ulusal Bilimler Akademisi Bildiriler Kitabı’nda yayınlanan çalışması, Megalania’nın şimdiye kadar yaşamış en büyük zehirli hayvan olduğu anlamına gelebilir.
