Mantar zehirlenmesi, bir mantarda bulunan toksik maddelerin yutulmasından kaynaklanan zararlı etkileri ifade eder. Bu semptomlar hafif gastrointestinal rahatsızlıktan ölüme kadar (yaklaşık 10 gün içinde) değişebilir.
Mevcut toksinler, mantar tarafından üretilen ikincil metabolitlerdir. Mantar zehirlenmesi genellikle yenilebilir bir tür olarak toksik bir mantarın yanlış tanımlanmasından sonra yabani mantarların yutulmasının sonucudur. Bu yanlış tanımanın en yaygın nedeni, yenilebilir türlere sahip toksik mantar türlerinin renk ve genel morfolojisi açısından yakın benzerliktir. Mantar zehirlenmesini önlemek için, mantar toplayıcılar toplamak istedikleri mantarların yanı sıra benzer görünümlü toksik türlerle de tanışırlar. Yabani mantar yemenin güvenliği, pişirme yöntemlerine bağlı olabilir.
Dünyadaki 70-80 zehirli mantar türünün sadece bazıları yutulduğunda ölümcül olabilir. Bu ölümcül mantarların çoğu yenilebilir türlere benzerliği nedeniyle tehlikelidir.
Ölümcül Dapperling Mantarları (Lepiota brunneoincarnata)
Ölümcül göz kamaştırıcı, amatoksin içerdiği bilinen solungaçlanmış bir mantardır. Avrupa’ya ve Asya’nın bazı bölgelerine yaygın olarak dağılan mantar, oldukça zararsızdır ve zehirlenmeler çok yaygın olmasa da, yenilebilir çeşitlerle karıştıralabilir. Kaza sonucu tüketim ciddi karaciğer toksisitesine yol açar ve acil tedavi alınmazsa ölümcül sonuçlara yol açabilir.
Podostroma cornu-damae Mantarları
Bu nadir mantar türüdür. Asya’ya özgüdür ve Japonya ve Kore’deki bazı ölümlerin sebebi olmuştur. Kırmızı meyve veren gövdeleri, trikoteken mikotoksinleri olarak bilinen güçlü toksinler içerir ve onları tüketecek kadar şanssız olanlarda çoklu organ yetmezliğine neden olabilir. Zehirlenme belirtileri arasında mide ağrısı, cilt soyulması, saç dökülmesi, düşük tansiyon, karaciğer nekrozu, akut böbrek yetmezliği ve tedavi edilmezse ölümle sonuçlanır.
Yok Edici Melek Mantarları (Amanita türleri)
Yok edici melekler aslında Amanita cinsindeki tamamen beyaz mantarların birkaç türüdür. Bu inanılmaz derecede toksik mantarlar, görünüşte yenilebilir düğme mantarlarına ve çayır mantarlarına çok benzer ve yanlışlıkla birçok kez toplanmıştır. Bu türlerden biri olan Amanita bisporigera, en zehirli Kuzey Amerika mantarı olarak kabul edilir. Semptomların ortaya çıkması 5 ila 24 saat sürer ve kusma, deliryum, konvülsiyonlar, ishal, karaciğer ve böbrek yetmezliğini içerir ve sıklıkla ölüme yol açar.
Sonbahar Kafatası Mantarları (Galerina marginata)
Kuzey Yarımküre ve Avustralya’nın bazı bölgelerinde yaygın olan Galerina marginata, ölüm kapağı mantarı ile aynı amatoksinlere sahip, ızgaralı, odun çürüyen bir mantardır. Yutma ishal, kusma, hipotermi ve karaciğer hasarına neden olur ve tedavi edilmezse ölümle sonuçlanabilir. Özellikle yenilebilir türlere benzemese de, halüsinojenik Psilocybe mantarları için sonbahar kafatası kapağını taklit eden koleksiyonculara birkaç ölüm ve zehirlenme atfedilmiştir.
Webkap Mantarları (Cortinarius türleri)
İÖlümcül webcap (Cortinarius rubellus) ve aptalın webcap (Cortinarius orellanus), görünüş olarak hem birbirine hem de bir dizi yenilebilir çeşide çok benzer. Bu mantarlar, başlangıçta ortak grip benzeri semptomlara neden olan orellanin olarak bilinen bir zehir içerir. Orellanin sinsi olarak uzun bir gecikme süresine sahiptir ve semptomlara neden olmak için 2 gün ila 3 hafta sürebilir ve genellikle yanlış tanıya neden olur. Toksin sonuçta tedavi edilmezse böbrek yetmezliğine ve ölüme neden olur.
