İşçi Bayramı veya Uluslararası İşçi Bayramı olarak da adlandırılan Mayıs Günü, 1 Mayıs’ta birçok ülkede gözlenen işçilerin ve işçi hareketinin tarihsel mücadelelerini ve kazanımlarını anan gün.
1889’da, uluslararası sosyalist gruplar ve sendikalar federasyonu, Chicago’daki Haymarket İsyanı’nı anmak için 1 Mayıs’ı işçileri desteklemek için bir gün olarak belirledi (1886). Beş yıl sonra ABD Başkanı. İşçi Bayramı’nın sosyalist kökenlerinden rahatsız olan Grover Cleveland, İşçi Bayramı yapmak için – Eylül ayının ilk Pazartesi günü zaten bazı eyaletlerde düzenlenen – işçilerin onuruna resmi ABD bayramı olan mevzuat imzaladı. Kısa süre sonra Kanada davayı takip etti. Avrupa’da 1 Mayıs tarihsel olarak kırsal pagan festivalleriyle ilişkilendirildi, ancak günün orijinal anlamı yavaş yavaş emek hareketi ile modern ilişkinin yerini aldı.
Sovyetler Birliği’nde liderler, Avrupa ve ABD’deki işçileri kapitalizme karşı birleşmeye teşvik edeceğine inanarak yeni tatili kucakladılar. Gün, Sovyetler Birliği’nde ve Doğu-blok ülkelerinde önemli bir tatil oldu, Moskova’nın Kızıl Meydan’ ında üst düzey hükümet ve Komünist Parti görevlileri tarafından başkanlık edilen, işçiyi kutlayan ve Sovyet askeri gücünü sergileyen yüksek profilli geçit törenleri ile önemli bir tatil oldu.
Almanya’da İşçi Bayramı 1933’te Nazi Partisi’nin yükselişinden sonra resmi bir tatil oldu. İronik bir şekilde, Almanya, tatilin kurulmasından sonraki gün serbest sendikaları kaldırdı ve Alman işçi hareketini neredeyse yok etti.
Sovyetler Birliği’nin dağılması ve 20. yüzyılın sonlarında Doğu Avrupa’daki komünist hükümetlerin çöküşüyle, bu bölgedeki büyük ölçekli 1 Mayıs kutlamaları önemini azalttı. Bununla birlikte, dünya çapında düzinelerce ülkede, 1 Mayıs Günü resmi bir tatil olarak kabul edildi ve işçileri destekleyen gösteriler ve mitingler için bir fırsat olarak hizmet ederken piknik ve partilerle kutlanmaya devam ediyor.
